خستگی مردم

1، دوران ساسانی کشور ۲۰ سال درحال جنگ با روم بود، و مردم هرچی درمیاورند برای جنگ حکومت می دادند و فرزندانشان را هم می دادند این شد که در مقابل حمله اعراب مقاومت نکردند.
2، در دوران قاجار هم مردم از حدود ۲۰ سال جنگ فرسایشی با روسیه خسته شده بودند که منجر به دو معاهده شد.
3، در دوران کنونی نیز مردم چه درآمد داشته باشند و چه نداشته باشند دولت از مردم مالیات می‌گیرد (از سال ۹۱ تا ۹۵ میزان وصول مالیات دو برابر شده است) و از اون طرف هم جهت جنگ‌های برون مرزی هم جهت با نظرات کشور هم جوانان مردم تهییج می‌کند.

امان از زمانی که مردم خسته شوند...

مردم

گفت: به خدا این مردم اگر جمع شوند نمی توانند دم الاغی را بشکنند.
گفتم: این مردم کسی را می خواهنند که بفهمد خنده چیست، بفهمد اشک چیست! اما کجاست چنین فردی؟

خاطرات تاج السلطنه

من می توانم به شما قسم بخورم: یک نفر
ایرانی از صبح تا موقع خواب، در عالم خیال چه
خدم ت های نمایان به وطن می کند، چه مجاهدت ها
در دفاع نوع تصور می کند، چه تجارت های
سودمند می نماید، چه زمین های بایر و ویران را
آباد می کند، چه قنات های جاری قشنگی دایر
می کند؛ لکن، همه خیال است، اساس نیست.
خاطرات تاج السلطنه
به کوشش مسعود عرفانیان، نشر تاریخ ایران،
تهران، چاپ چهارم، ۱۳۷۸

مردم و دردهایشان

مردم به دلیل دردهایشان است که مبارزه می کنند نه به دلیل سلامتیشان، اگر گرسنه بمانند به دلیل گرسنگی مبارزه می کند و اگر سیر شوند به دلیل آسایش.
رویا و تفکرِ تهدیدِ دائمی، جوانان را فدایی می کند و نه واقعیت و نه واقعیتی که چندان هم دردناک نیست. تضاد و نیاز است میان آنچه هست و آنچه باید باشد و آنچه نشان داده می شود.
کمک به رنجمندان کمک است به رفع گرسنگی و رسیدن به آرامش و این یک اقدام عاطفی ست و هر اقدام عاطفی دشمن استبداد است.
استبداد حزب راه می اندازد و آشوب میکند و بلوا و جنگ و مبارزه و انقلاب شعار می دهد که نمی خواهیم کارگران و رنجمندان صدمه ببینند و ترحم بر می انگیزد اما برای تسلط می آید. هرچه مرض بیشتر باشد امید پیروزی حزب بیشتر است و هرچه مرض بماند و کهنه شود حزب بیشتر بر سر کار می ماند واز هر وسیله ای استفاده می کند برای رسیدن به هدفش و تسلط بیشتر و هر چه درد بیشتر باشد پایه ها قوی تر می شود چرا که در درد کسی فکر نمی کند...