باد

چند وقت پیش این پست(احتمالا فیلتر باشد) وبلاگ کیبرد آزاد را خواندم، پست جالبی بود و به یک موضوع درست اشاره ای کم و بیش درست داشت، زمانهای قدیم وبلاگستان دیگر با حضور رسانه های جدید و حوامع مجازی تازه و قدیمی گذشته. آن دوران با تمامی فراز و فرودهایش برگی از زندگی بعضیا بود که نمیتوان آن را در رزمه فردی نیز حتی ذکر کرد چرا که با وجود سانسور و حذف و تغییر آدرسهای متوالی به سختی میشد راهی با گذشته پیدا کرد... آن روزگار چه بخواهیم و چه نخواهیم گذشته دیگر وبلاگ و بلاگ خوانی گذشت... اما هنوز هم برای من وبلاگ خانه ای است که ترکش میکنم و در جوامع مختلف مجازی با اسامی مختلف سیر و سیاحت و فعالیت میکنم، اما هرجند که هرگوشه ای فعالیت کنم، باز هم وبلاگم خانه ام است، و با وجود گرد و خاک بسیار باز هم به آنجا باز میگردم و برایش هزینه میکنم چرا که هیچ کجا خانه خود آدم نمیشود.
پ.ن: در بالا گفتم اشاره پست این وبلاگ کم و بیش درست بود، چرا که اکنون وبلاگستان چیزخاصی نیست، ولی زمانی واقعا خیلی خاص بود، همچون گودر(جامعه ای مجازی تحت گوگل ریدر که گوگل چند سال پیش این امکان را از گوگل ریدر برداشت) که میشود گفت خلف ترین فرزند وبلاگستان بود که بعد از بسته شدنش، آن هم مرد. اکنون وبلاگستان هم در حال نفسهای آخرش است. زمان حرکت میکند چه بخواهیم و چه نخواهیم...